27 oktober, Koyasan
Vandaag naar Koyasan gereisd. Dit is een zeer belangrijke plek voor boedhisten. De reis ernaartoe is al een ervaring, beetje vergelijkbaar met de trip naar Hakone. Het laatste stuk gaat de trein over een een-spoors traject de bergen in, het laatste stuk gaat met een bergtrein die je in vijf minuten 328 meter hoger brengt. Het grootste deel van Koyasan is Wereld Erfgoed.
Een filmpje van de rit met de bergtrein heb ik op youtube gezet: https://youtu.be/dbz3w1VnhI4
Het oostelijke deel het Okuno-in. Het omvat een zeer grote boedhistische begraafplaats. Iedere Japanse boedhist wil hier graag liggen. Aan het einde bevindt zich de mausoleum van Kodo Dashi, een van de meest bekende religieuze personen in Japan. Deze monnik heeft hier in 816 een klooster gesticht nadat hij in China 20 jaar het boedhisme had bestudeerd. Zijn volgers geloven dat hij niet dood is maar nog steeds zit te mediteren; er wordt iedere dag eten gebracht.
Er is ook een hal met honderde lantaarns, gedoneerd door notablelen waaronder verschillende keizers. Zoals bij veel tempels mogen de mooiste dingen (boedha beelden, schuifdeuren met schilderingen) niet gefotografeerd worden, Als troost wat herfstplaatjes.
In het westen bevindt zich de Kongobuji tempel. Naast prachtige schuifdeuren ook een mooie zen tuin.
Daarnaast ligt het Dai Garan complex, een trainingscentrum voor boedhistische monniken.
Tenslotte het Reihokan museum bezocht en de Daimon poort, Het museum toont prachtige boedha beelden, maar ook hier mocht je geen foto's maken.
We sliepen ook in een boedhistisch klooster: Kongo Sanmai-in (ook wereld erfgoed). We verwachten een zeer primitieve omgeving, maar het waren zeer nette kamers (met eigen toilet). 's Ochtends om 6.30 een boedhistische ceremonie bijgewoond. Wel leuk om een keer mee te maken, maar je kan er weinig van volgen als je geen Japans spreekt.
's Avonds op de kamer voelde we onze eerste aardbeving in Japan.
Een filmpje van de rit met de bergtrein heb ik op youtube gezet: https://youtu.be/dbz3w1VnhI4
Het oostelijke deel het Okuno-in. Het omvat een zeer grote boedhistische begraafplaats. Iedere Japanse boedhist wil hier graag liggen. Aan het einde bevindt zich de mausoleum van Kodo Dashi, een van de meest bekende religieuze personen in Japan. Deze monnik heeft hier in 816 een klooster gesticht nadat hij in China 20 jaar het boedhisme had bestudeerd. Zijn volgers geloven dat hij niet dood is maar nog steeds zit te mediteren; er wordt iedere dag eten gebracht.
Er is ook een hal met honderde lantaarns, gedoneerd door notablelen waaronder verschillende keizers. Zoals bij veel tempels mogen de mooiste dingen (boedha beelden, schuifdeuren met schilderingen) niet gefotografeerd worden, Als troost wat herfstplaatjes.
In het westen bevindt zich de Kongobuji tempel. Naast prachtige schuifdeuren ook een mooie zen tuin.
Daarnaast ligt het Dai Garan complex, een trainingscentrum voor boedhistische monniken.
Tenslotte het Reihokan museum bezocht en de Daimon poort, Het museum toont prachtige boedha beelden, maar ook hier mocht je geen foto's maken.
We sliepen ook in een boedhistisch klooster: Kongo Sanmai-in (ook wereld erfgoed). We verwachten een zeer primitieve omgeving, maar het waren zeer nette kamers (met eigen toilet). 's Ochtends om 6.30 een boedhistische ceremonie bijgewoond. Wel leuk om een keer mee te maken, maar je kan er weinig van volgen als je geen Japans spreekt.
's Avonds op de kamer voelde we onze eerste aardbeving in Japan.
Comments
Post a Comment